Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?

In omni enim animante est summum aliquid atque optimum, ut in equis, in canibus, quibus tamen et dolore vacare opus est et valere;

Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes.
Si enim ad populum me vocas, eum.
Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.

Proclivi currit oratio.: Videsne, ut haec concinant?
Bork: Audeo dicere, inquit.
Optime, inquam.: Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.
Bork: Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune.

Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter
cenare, qui libenter, non continuo bene.

Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque
laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur.

Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.

Bork Sed plane dicit quod intellegit. Equidem e Cn. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Quonam, inquit, modo? Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.

Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.
Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.
Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.
At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur?
Quid sequatur, quid repugnet, vident.

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Duo Reges: constructio interrete. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum.